الهی نامه گمنام بخش چهارم
ای کریم بی همتا ؛
آیا موقع آن نشده که قلب گمنا م را متحول کنی و یاریم نمایی تا در مواقع امتحان و ابتلاء سرافراز و پیروز شوم ، و مرا توفیق و سعادت خدمت به بندگا ن خوبت ارزانی بدار که این موهبتی بس عظیم و بزرگ است .
خدایا ؛
تا کی گناه و نسیان ؟ خدایا تا کی نقض عهد و پیمان ؟ آیا موقع آن نشده تا چتر « اُوفو بعهدی اوفِ بعهدِکُم » هدایت و حمایتت را بر سرم بیافکنی ؟ هر چند که خود فرموده ای این است حاصل غفلت و گناه که سودی جز ندامت و پشمانی ندارد .
سرور و مولایم امیرالمومنین چه زیبا فرموده اند :
« ما جَفَّةِ الدُّموُعِ اِلا لِقَسوةِ القُلوُب ، وَ ما قَسَةِ الْقُلوُبِ اِلا لِکَثْرَةِ الذُّنوُب
