وجوب انتظار

در تفکر شیعى انتظار موعود، با خصوصیاتى که در این تفکر براى آن برشمرده شده، به عنوان یک اصل مسلم اعتقادى مطرح بوده و در بسیارى از روایات شیعه بر ضرورت انتظار قائم آل محمد:، تصریح شده است. که از جمله مى‏توان به روایات زیر اشاره کرد

?- محمدبن‏ابراهیم نعمانى در کتاب (غیبت) به سند خود ازابوبصیر روایت کرده است که روزى امام صادق علیه السلام خطاب به اصحاب خود فرمودند:الا اخبرکم بما لا یقبل الله عزوجل من العباد عملا الا به؟ فقلت: بلى، فقال: شهادة ان لا اله ‏الا الله، و ان محمدا عبده و (رسوله)، و الاقرار بما امر الله، والولایة لنا، والبرائة من اعدائنا – یعنى الائمة خاصة – والتسلیم لهم، والورع، والاجتهاد، والطمانینة، والانتظار للقائم،علیه السلام (3):آیا شمارا خبر ندهم به آنچه خداى عزوجل هیچ عملى را جز به آن از بندگان نمى‏پذیرد؟ گفتم: چرا، فرمود: گواهى دادن به اینکه هیچ شایسته پرستشى جز خداوند نیست و اینکه محمد صلى الله علیه وآله وسلم بنده و فرستاده او است، و اقرار کردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده، و ولایت ما، و بیزارى از دشمنانمان – یعنى خصوص امامان – و تسلیم شدن به آنان، و پرهیزکارى و اجتهاد و اطمینان و انتظار قائم علیه السلام

?- ثقة‏الاسلام کلینى در اصول کافى به سند خود از اسماعیل جعفر روایت مى‏کند که روزى مردى بر حضرت ابوجعفر امام باقر علیه السلام، وارد شد و صفحه‏اى در دست داشت. حضرت باقر علیه السلام، به او فرمود:هذه صحیفة مخاصم سال عن الدین‏الذى یقبل فیه العمل.فقال: رحمک الله، هذا الذى ارید، فقال ابو جعفر علیه السلام: شهادة ان لا اله‏ الا الله. وحده لا شریک له، و ان محمدا عبده و رسوله و تقر بما جاء من عندالله و الولایة لنااهل‏البیت، والبرائة من عدونا، والتسلیم لامرنا، والورع، والتواضع و انتظار قائمنا، فان لنا دولة، اذا شاءالله جاءبها(4) : این نوشته مناظره کننده‏اى است که پرسش دارد از دینى که عمل در آن مورد قبول است. آن مرد عرض کرد:رحمت‏خداوند بر تو باد همین راخواسته‏ام. پس حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام، فرمود: گواهى دادن به اینکه خدا یکى است و هیچ شریکى براى او وجود ندارد، و این که محمد بنده و رسول او است، و این که اقرار کنى به آنچه از سوى خداوند آمده، و ولایت ما خاندان و بیزارى از دشمنان، و تسلیم به امر ما، و پرهیزکارى و فروتنى، و انتظار قائم ما، که ما را دولتى است که هر وقت‏خداوند بخواهد آن را خواهد آورد.

منابع:

3) النعمانى، محمد بن ابراهیم، الغیبة، تهران، مکتبة الصدوق، بى‏تا، ص ???، ح‏??
4) الکلینى، محمد بن یعقوب، الکافى، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ????، ج ?، ص ??، ح‏???

?) الصدوق (ابن بابویه)، ابوجعفر محمد بن على بن الحسین، کمال‏الدین و تمام النعمة، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ???? ق، ج ?، ص‏???، ح ??